"Blowhole's Legacy" part 2

Trzy pingwiny patrzyły na Skippera z niedowierzaniem.
- Jak szef to przeżył? - spytał Kowalski, gdy minął pierwszy szok.
- Pingwiny są stworzeniami wodnymi, Kowalski. Wybuchy zniszczyły sklepienie, przez które wleciała woda - odparł krótko dowódca.
W tym momencie Szeregowy zobaczył bliznę, która zaczynała pod prawą skronią, przechodziła nad dziobem i kończyła pod lewym okiem.
- Tak, wiem że nieciekawie to wygląda - rzekł do młodego towarzysza przywódca.
- Ale jak to się stało? - zadał pytanie niski pingwin.
- Cóż, kiedy ja i Bulgot płynęliśmy do pobliskiej wyspy, zwabiony zapachem krwi rekin nas zaatakował.
Wtedy reszta oddziału przypomniała sobie o delfinie.
- A gdzie Bulgot?
Skipper tylko pokręcił głową. Rico i Szeregowy nie zrozumieli dlaczego ich kapitan był tak załamany faktem, że waleń zginął.
Jedynie Kowalski podszedł do szefa i poklepał go po plecach.
- Dobrze, koniec tego mazgajstwa. Musimy wracać do bazy, tam powiem wam po co was wezwałem - powiedział Skipper.

***
- Musieliście to plombować? - spytał poirytowany Skipper.
- Szef zgadnie - odparł Kowalski.
- Ale Kowalski, pamiętasz, że daliśmy specjalny klucz Morisowi? - przypomniał Szeregowy.
- Rzeczywiście...
Poszli na wybieg lemurów, namierzyli Morisa i podeszli do niego.
Ssak nie poznał ich od razu, ale po chwili powiedział:
- Chłopaki! Wróciliście! Wiecie jak nudno tu bez was było? - powiedział rozradowany.
- Też się cieszymy, że cię widzimy Moris, ale chcemy się spytać czy nadal masz ten klucz, który daliśmy ci dwa lata temu - rzekł naukowiec.
- Pewnie - odparł lemur i ruchem dłoni pokazał ptakom, by poszły za nim.
Zaprowadził ich do składziku, wszedł do środka, a po chwili wyszedł trzymając w palcach klucz. Podał go Skipperowi, a ten powiedział:
- Dziękujemy ci Moris za przechowanie tego przedmiotu.
- Ależ cała przyjemność po mojej... - ale nie dokończył, bo zorientował się, że pingwinów już nie ma.
Wzruszył ramionami, ale zatrzymał go głos Juliana:
- Moooriiiis! Dlaczego na mym królewskim habitacie śmierdzi tymi wstrentymi rybami?!
- Nie mam pojęcia królu złoty - skłamał lemur.
***
Pingwiny w końcu znalazły się w bazie, a przywódca zamknął właz i powiedział:
- Panowie, mamy sytuację krytyczną.
- Co ma szef na myśli? - zapytał najniższy z nielotów.
- Może i Parker zginął, ale Hans i Nolan rozpłynęli się w powietrzu. Ale żyją, tego jednego jestem pewien.
- Więc, szef wezwał nas tutaj byśmy ich znaleźli? - zapytał strateg.
- Nie tylko. Kiedy Jack... To znaczy Francis.... Znaczy się Bulgot umierał powiedział mi o planie Hansa, Parkera i Nolana. Chcą zmienić trajektorię lotu księżyca, przez co ten uderzy w USA.
- To dlaczego jeszcze tego nie zrobili?
- Z powodu braku funduszy. Całe pieniądze miał Bulgot.
- Właśnie, szefie, dlaczego szef powiedział do Bulgota "Jack", skoro ma na imię Francis?
- Kiedyś wam o tym opowiem, teraz mamy ważniejsze sprawy na głowie.
- Jakie?
- Z zebranych przeze mnie informacji wynika, że za około miesiąc będą w pełnej gotowości operacyjnej. Musimy ich powstrzymać zanim wcielą w życie swój plan. Rozumiecie?
- Tak jest! - zakrzyknęli dawni komandosi.
- I wiem, że zwolniłem was ze służby, ale proszę was ten jeden ostatni raz o to byście mi pomogli.
W odpowiedzi oddział uśmiechnął się z udawanym politowaniem.
- Świetnie. Kowalski, mam nadzieję, że nie zaplombowaliście także sekretnych poziomów.
Strateg zrobił przepraszającą minę. Skipper wzdychając i wznosząc oczy ku niebu powiedział:
- Chryste...
***
Julian nie mógł spać, bo jakiś bliżej nieokreślony hałas mu przeszkadzał. W końcu wstał i powiedział:
- Moris! Natychmiats wyruszajmy znaleźć źródło tegom potwornegom hałasu, przez którym moje biedne królewskiem uszym nie dajom mie spać!
- A nie możemy tego przełożyć na jutro? - spytał zaspany lemur.
- Niem! Nie zgodzem siem na półśrodki! Idziemy teraz!
- Dobrze, już dobrze.
Po tych słowach wstali z hopsalni i opuścili wybieg. Odgłosy dochodziły z opuszczonego wybiegu pingwinów.
- Czy to nie dziwne, że u tych cuchnących wstrentnymi rybami pingwinów słychać jakeś tajemnicze dźwienki?
- Jak dla mnie to nie.
- Wiem! - zakrzyknął król. - Tam som duchy! Trzeba je wygonić!
- Nie wiem czy to dobry pomysł..
- Trudno Moris. Idziemy tam wytłumaczyć tym duchom, żem nie dajom mie spać!
***
- Szeregowy, meldować! - krzyknął Skipper.
- Spawanie powoli puszcza szefie!
- Pysznie. W tym tempie powinniśmy skończyć o... Kowalski, wsparcie czasowe!
- O godzinie ósmej dwadzieścia sześć i pięć sekund.
- Świetnie! Rico, zmieńcie Szeregowego.
Ten w odpowiedzi skinął głową i wskoczył do dołu, który powstał podczas próby dostania się do tajnych tuneli.
Pracował przez chwilę, ale nagle wszscy usłyszeli znajomy głos.
- Wredne duchy, wypad mie z tego pingwiniego habitatu! Przeze was spać siem nie da!
- Cholera. To Ogoniasty! Mieliśmy być cicho!
- I byliśmy szefie. Ale wie szef jaki jest Julian...
- Fakt.
Po tych słowach usłyszeli odsuwany właz, przez który do bazy wpał lemur.
- Tu jesteście! Wy niedawacze spania wy! Ej, zaraz, zaraz... Pingwiny? Te prawdziwe?!

C.D.N.

PS. Wiem, że Moris to nie lemur, ale "palczak madagaskarski" głupio by brzmiał...
I to co zwykle... Komentujcie człowieki!!!